اوبی، یک نوع موسیقی و رقص سنتی است که در مناطق مختلف ایران و آسیای مرکزی رواج دارد. این هنر به ویژه در مراسم‌های فرهنگی و جشن‌ها اجرا می‌شود و به عنوان یک وسیله برای ابراز احساسات و داستان‌گویی شناخته می‌شود. اوبی معمولاً با استفاده از سازهای سنتی مانند تار و دف همراه است. رقص‌های اوبی به حرکات نرم و موزون معروف هستند و به نوعی نماد فرهنگ و هویت محلی به شمار می‌روند. این هنر به نسل‌های آینده منتقل می‌شود و بخشی از میراث فرهنگی این مناطق است.