امیرکبیر، که نام کامل او میرزا تقی خان است، یکی از شخصیت‌های مهم تاریخ ایران در قرن نوزدهم میلادی بود. او به عنوان صدراعظم ناصرالدین شاه قاجار در سال‌های 1848 تا 1851 میلادی خدمت کرد و به خاطر اصلاحات گسترده‌اش در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی و نظامی شناخته می‌شود. امیرکبیر به تأسیس دارالفنون، اولین دانشگاه مدرن ایران، و همچنین به اصلاحات در ارتش و ادارات دولتی کمک کرد. او تلاش کرد تا ایران را به سمت مدرنیزاسیون سوق دهد، اما به دلیل مخالفت‌های سیاسی، در نهایت به قتل رسید.