امپراتوری عباسی یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین امپراتوری‌های اسلامی بود که در قرن هشتم میلادی تأسیس شد. این امپراتوری پس از سقوط امپراتوری اموی به قدرت رسید و مرکز آن در بغداد قرار داشت. عباسیان به عنوان حامیان علم و فرهنگ شناخته می‌شوند و در دوران خود، پیشرفت‌های زیادی در زمینه‌های مختلف علمی و هنری داشتند. دوره عباسیان به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: دوره طلایی و دوره انحطاط. در دوره طلایی، بغداد به عنوان مرکز علم و دانش در جهان اسلام شناخته می‌شد و دانشمندان بزرگی مانند ابن سینا و الخوارزمی در این دوره فعالیت کردند. اما با گذشت زمان، امپراتوری عباسی به دلیل مشکلات داخلی و حملات خارجی، به تدریج قدرت خود