امپراتوری دوگانه به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود: امپراتوری روم غربی و امپراتوری روم شرقی. این تقسیم‌بندی در قرن چهارم میلادی به منظور مدیریت بهتر سرزمین‌های وسیع و متنوع روم انجام شد. هر بخش دارای حاکمیت مستقل و سیستم‌های اداری خاص خود بود. امپراتوری روم شرقی که به بیزانس نیز معروف است، به مدت هزار سال پس از سقوط امپراتوری روم غربی در سال ۴۷۶ میلادی ادامه یافت. این امپراتوری به خاطر فرهنگ غنی، هنر و معماری خاص خود، به ویژه کلیسای ایاصوفیه، شناخته می‌شود.