الفبای یونانی، که به عنوان الفبای یونانی نیز شناخته می‌شود، شامل ۲۴ حرف است و یکی از قدیمی‌ترین الفباها در تاریخ بشری به شمار می‌رود. این الفبا در قرن نهم قبل از میلاد در یونان باستان توسعه یافت و به عنوان پایه‌ای برای بسیاری از الفباهای دیگر، از جمله الفبای لاتین و الفبای سیریلیک، عمل کرده است. حروف الفبای یونانی به دو دسته بزرگ تقسیم می‌شوند: حروف بزرگ و حروف کوچک. هر حرف دارای یک نام و صدای خاص است و برخی از آن‌ها مانند آلفا و بتا به عنوان نمادهای ریاضی و علمی نیز استفاده می‌شوند. الفبای یونانی هنوز هم در زبان‌های مدرن و در زمینه‌های علمی و ریاضی کاربرد دارد.