استعمارگران اروپایی به گروهی از کشورهای اروپایی اطلاق می‌شود که در قرون 15 تا 20 میلادی به کشورهای دیگر، به ویژه در آفریقا و آسیا، حمله کرده و آن‌ها را تحت کنترل خود درآوردند. این کشورها شامل انگلستان، فرانسه، هلند و اسپانیا بودند. هدف اصلی آن‌ها کسب منابع طبیعی و گسترش نفوذ سیاسی و فرهنگی خود بود. این استعمارگری معمولاً با استفاده از نیروی نظامی و ایجاد مستعمرات انجام می‌شد. استعمارگران به‌طور معمول فرهنگ و زبان خود را به جوامع محلی تحمیل می‌کردند و در بسیاری از موارد، به بهره‌کشی از مردم بومی می‌پرداختند. این روند تأثیرات عمیقی بر تاریخ و فرهنگ کشورهای مستعمره