آزادسازی تداعی یک مفهوم در روانشناسی است که به فرایند آزاد کردن افکار و احساسات ناخودآگاه اشاره دارد. این تکنیک به افراد کمک می‌کند تا به درک بهتری از خود و تجربیاتشان برسند و به حل مشکلات عاطفی و روانی بپردازند. این روش معمولاً در درمان‌های روان‌تحلیلی و مشاوره‌های روانشناختی مورد استفاده قرار می‌گیرد. زیگموند فروید، بنیان‌گذار روان‌تحلیل، از آزادسازی تداعی به عنوان ابزاری برای کشف ناخودآگاه و درک بهتر رفتارهای انسانی استفاده کرد.