Οι μετόπες είναι οι επίπεδες επιφάνειες που βρίσκονται μεταξύ των κολώνων σε έναν αρχαίο ελληνικό ναό, όπως ο Παρθενώνας. Συνήθως, οι μετόπες είναι διακοσμημένες με γλυπτά ή ανάγλυφα που απεικονίζουν σκηνές από τη μυθολογία ή ιστορικά γεγονότα. Στην αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική, οι μετόπες αποτελούν μέρος του Δορικού ρυθμού. Αυτές οι επιφάνειες προσθέτουν καλλιτεχνική αξία και λειτουργούν ως οπτική σύνδεση μεταξύ των κολώνων και της στέγης του ναού.