Οι "άρχοντες" ήταν οι κυβερνητές ή οι ηγέτες σε αρχαίες ελληνικές πόλεις-κράτη. Συνήθως, οι άρχοντες εκλέγονταν ή διορίζονταν και είχαν σημαντικές εξουσίες, όπως η διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων και η εφαρμογή των νόμων. Στην αρχαία Αθήνα, οι άρχοντες ήταν υπεύθυνοι για τη διοίκηση και την οργάνωση των θρησκευτικών και πολιτικών εκδηλώσεων. Στην αρχαία Ελλάδα, οι άρχοντες συχνά ανήκαν σε ευγενείς οικογένειες και η θέση τους ήταν κληρονομική. Η εξουσία τους περιορίστηκε με την ανάπτυξη της δημοκρατίας, κυρίως στην Αθήνα, όπου οι πολίτες απέκτησαν περισσότερα δικαιώματα και