Το "Δέκα Παρθένων" είναι ένα έργο του Δημήτρη Ψαθά, που δημοσιεύθηκε το 1950. Η ιστορία επικεντρώνεται σε δέκα νεαρές γυναίκες που ζουν σε ένα ορφανοτροφείο και αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της ζωής. Μέσα από τις περιπέτειές τους, αναδεικνύονται θέματα φιλίας, αλληλεγγύης και ελπίδας. Το έργο έχει γίνει γνωστό για την ικανότητά του να συνδυάζει το χιούμορ με τη δραματικότητα. Οι χαρακτήρες είναι ζωντανοί και αναγνωρίσιμοι, προσφέροντας στους αναγνώστες μια ματιά στη ζωή των νέων στην Ελλάδα της εποχής.