نقوش برجسته، که به آن‌ها نقوش سه‌بعدی نیز گفته می‌شود، نوعی هنر تجسمی است که در آن تصاویر یا الگوها به صورت برجسته از سطح زمینه بیرون آمده‌اند. این تکنیک معمولاً در معماری، مجسمه‌سازی و هنرهای تزئینی استفاده می‌شود و می‌تواند از مواد مختلفی مانند سنگ، چوب یا فلز ساخته شود. این نوع نقوش معمولاً برای بیان داستان‌ها، نمایش صحنه‌های تاریخی یا مذهبی و تزیین فضاهای عمومی و خصوصی به کار می‌روند. نقوش برجسته در فرهنگ‌های مختلف، از جمله هنر ایرانی و هنر رومی، جایگاه ویژه‌ای دارند و به عنوان نشانه‌ای از مهارت و خلاقیت هنرمندان شناخته می‌شوند.