نظریه کنش متقابل اجتماعی، یک رویکرد در جامعه‌شناسی است که بر تعاملات اجتماعی و معانی که افراد به این تعاملات می‌دهند، تمرکز دارد. این نظریه بر این اصل استوار است که رفتار انسان‌ها تحت تأثیر تعاملات اجتماعی و تجربیات شخصی شکل می‌گیرد. این نظریه به بررسی چگونگی شکل‌گیری هویت و رفتار افراد در جامعه می‌پردازد. بر اساس این نظریه، افراد از طریق زبان و نمادها با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند و این ارتباطات به ایجاد معانی مشترک و درک متقابل منجر می‌شود.