مغناطیس موقتی به خاصیتی اطلاق می‌شود که در آن مواد مغناطیسی تنها در حضور یک میدان مغناطیسی خارجی خاصیت مغناطیسی پیدا می‌کنند. این نوع مغناطیس معمولاً در مواد نرم مانند آهن و نیکل مشاهده می‌شود. هنگامی که میدان مغناطیسی حذف می‌شود، این مواد به حالت غیرمغناطیسی خود بازمی‌گردند. این خاصیت به دلیل ساختار اتمی مواد و نحوه ترتیب الکترون‌ها در اتم‌ها ایجاد می‌شود. مغناطیس موقتی در کاربردهای مختلفی مانند موتورهای الکتریکی و ترانسفورماتورها استفاده می‌شود، جایی که نیاز به مغناطیس در زمان‌های خاص وجود دارد.