مغناطیس‌های موقتی به موادی اطلاق می‌شود که در شرایط خاص، خاصیت مغناطیسی پیدا می‌کنند. این مواد معمولاً از جنس آهن، نیکل یا کوبالت هستند و زمانی که در معرض یک میدان مغناطیسی قرار می‌گیرند، به طور موقت مغناطیسی می‌شوند. پس از حذف میدان مغناطیسی، این مواد به حالت غیرمغناطیسی خود بازمی‌گردند. مغناطیس‌های موقتی در بسیاری از کاربردها مانند الکترومغناطیس و موتورهای الکتریکی استفاده می‌شوند، زیرا می‌توانند به راحتی و به سرعت مغناطیسی شوند و از آن خارج شوند.