مشروطه، که به معنای "مشروطیت" است، یک جنبش سیاسی در ایران در اوایل قرن بیستم بود. هدف این جنبش محدود کردن قدرت مطلقه شاه و ایجاد یک نظام قانونی و پارلمانی بود. این حرکت به دنبال تأسیس مجلس شورای ملی و تصویب قانون اساسی بود که حقوق مردم را تضمین می‌کرد. جنبش مشروطه در سال 1906 آغاز شد و به دنبال آن، تحولات اجتماعی و سیاسی زیادی در ایران رخ داد. این جنبش به مردم این امکان را داد که در تصمیم‌گیری‌های سیاسی مشارکت کنند و به تدریج به شکل‌گیری نهادهای مدنی و سیاسی جدید کمک کرد.