فلسفه‌ی مدرن به دوره‌ای از تفکر فلسفی اشاره دارد که از قرن ۱۷ تا ۱۹ میلادی شکل گرفت. این دوره با تأکید بر عقل، علم و فردیت مشخص می‌شود. فیلسوفانی مانند رنه دکارت و جان لاک به بررسی مبانی شناخت و وجود پرداخته و تأثیر زیادی بر توسعه‌ی علوم انسانی و اجتماعی داشتند. در فلسفه‌ی مدرن، مفاهیمی چون عقل‌گرایی و امپریسم به عنوان روش‌های اصلی شناخت مطرح شدند. همچنین، ایمانوئل کانت با نظریه‌های خود در مورد اخلاق و شناخت، تأثیر عمیقی بر فلسفه‌ی معاصر گذاشت. این دوره به شکل‌گیری فلسفه‌های بعدی مانند فلسفه‌ی ایده‌آلیسم و فلسفه‌ی اگزیستانسیالیسم کمک کرد