فرضیه صفر، که به آن فرضیه عدم نیز گفته می‌شود، در آمار به عنوان یک فرضیه اولیه مطرح می‌شود که نشان می‌دهد هیچ تفاوت یا تأثیری بین دو گروه یا متغیر وجود ندارد. به عبارت دیگر، فرضیه صفر ادعا می‌کند که هرگونه تغییر یا تفاوت مشاهده‌شده ناشی از تصادف است و نه از یک عامل خاص. در آزمون‌های آماری، هدف بررسی صحت فرضیه صفر است. اگر شواهد کافی برای رد آن وجود داشته باشد، محقق می‌تواند به فرضیه جایگزین برود که نشان‌دهنده وجود یک تفاوت یا تأثیر واقعی است. این فرآیند به محققان کمک می‌کند تا نتایج خود را تحلیل و تفسیر کنند.