شعر رمانتیک نوعی شعر است که به احساسات و عواطف انسانی توجه ویژه‌ای دارد. این نوع شعر معمولاً به موضوعاتی مانند عشق، زیبایی طبیعت و آزادی فردی می‌پردازد. شاعران رمانتیک، مانند ویلیام وردزورث و جان کیتس، به بیان احساسات عمیق و تجربیات شخصی خود در آثارشان می‌پردازند. شعر رمانتیک در اوایل قرن نوزدهم به اوج خود رسید و به عنوان واکنشی به عصر روشنگری و نئوکلاسیسیسم شناخته می‌شود. این نوع شعر به جای تمرکز بر عقل و منطق، بر احساسات و تخیل تأکید دارد و به خوانندگان این امکان را می‌دهد که با دنیای درونی شاعر ارتباط برقرار کنند.