سیستم‌های باز به سیستم‌هایی اطلاق می‌شود که با محیط خود در تعامل هستند و می‌توانند اطلاعات، انرژی یا مواد را تبادل کنند. این سیستم‌ها معمولاً به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که به تغییرات محیطی پاسخ دهند و به‌طور مداوم با عوامل خارجی در ارتباط باشند. در مقابل، سیستم‌های بسته تنها با خودشان کار می‌کنند و هیچ تبادل اطلاعاتی با محیط ندارند. مثال‌هایی از سیستم‌های باز شامل اکوسیستم‌ها و سازمان‌ها هستند که برای بقا و رشد به منابع خارجی وابسته‌اند و به‌طور مداوم با تغییرات محیطی سازگار می‌شوند.