سپرنووا نوع II یک نوع انفجار ستاره‌ای است که زمانی رخ می‌دهد که یک ستاره بزرگتر از خورشید به پایان عمر خود می‌رسد. این ستاره‌ها به دلیل گرانش خود به شدت فشرده می‌شوند و در نهایت هسته آن‌ها به طور ناگهانی فرو می‌ریزد، که منجر به آزاد شدن مقدار زیادی انرژی و مواد در فضا می‌شود. این انفجارها معمولاً در کهکشان‌ها قابل مشاهده هستند و می‌توانند به مدت چند هفته یا حتی چند ماه درخشان باشند. سپرنوواهای نوع II می‌توانند به تشکیل سیاه‌چاله یا ستاره نوترونی منجر شوند و نقش مهمی در چرخه حیات ستاره‌ها و توزیع عناصر سنگین در کهکشان ایفا می‌کنند.