ساخت‌گرایی یک نظریه در علوم اجتماعی و انسانی است که بر این باور است که معنا و دانش از طریق تعاملات اجتماعی و فرهنگی شکل می‌گیرد. این رویکرد تأکید دارد که واقعیت‌ها به‌طور مستقل وجود ندارند، بلکه از طریق زبان و فرهنگ ساخته می‌شوند. این نظریه به‌ویژه در زبان‌شناسی و روان‌شناسی تأثیرگذار بوده و به بررسی چگونگی تأثیر ساختارهای اجتماعی بر تفکر و رفتار انسان‌ها می‌پردازد. ژان پیاژه و لوی استروس از جمله شخصیت‌های مهم در توسعه این نظریه هستند.