ساختارگرایی یک رویکرد نظری در علوم انسانی و اجتماعی است که بر ساختارهای بنیادی و روابط بین عناصر تأکید دارد. این نظریه به بررسی چگونگی شکل‌گیری معانی و مفاهیم از طریق ساختارهای زبانی و فرهنگی می‌پردازد. فردینان دو سوسور، زبان‌شناس سوئیسی، یکی از بنیان‌گذاران این مکتب فکری است. در ساختارگرایی، تأکید بر این است که معانی به‌طور مستقل وجود ندارند، بلکه از طریق روابط و تفاوت‌ها درون یک سیستم شکل می‌گیرند. این رویکرد در رشته‌های مختلفی مانند ادبیات، جامعه‌شناسی و روان‌شناسی کاربرد دارد و به تحلیل عمیق‌تری از فرهنگ و رفتار انسانی کمک می‌کند.