زنده‌خوانی یک نوع هنر نمایشی است که در آن یک فرد یا گروه به صورت زنده و در حضور تماشاگران، متنی را می‌خوانند یا اجرا می‌کنند. این نوع اجرا معمولاً شامل شعر، داستان یا متون ادبی است و می‌تواند با موسیقی و حرکات بدنی همراه باشد. زنده‌خوانی به عنوان یک روش برای انتقال احساسات و مفاهیم به مخاطب شناخته می‌شود. این هنر در فرهنگ‌های مختلف، از جمله ایران، دارای تاریخچه‌ای غنی است و به ویژه در مراسم‌های فرهنگی و ادبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. زنده‌خوانی می‌تواند به عنوان یک وسیله برای ترویج ادبیات و زبان محلی نیز عمل کند و به حفظ و گسترش فرهنگ‌های مختلف کمک کند.