زبان وایکینگ‌ها، که به آن زبان نروژی باستان نیز گفته می‌شود، زبانی از خانواده زبان‌های ژرمنی است. این زبان در دوران وایکینگ‌ها، به ویژه در قرن‌های ۸ تا ۱۱ میلادی، در مناطق شمال اروپا، از جمله نروژ، سوئد و دانمارک صحبت می‌شد. زبان وایکینگ‌ها تأثیر زیادی بر زبان‌های مدرن اسکاندیناوی گذاشته و برخی از واژه‌ها و ساختارهای آن هنوز در زبان‌های اسکاندیناوی امروزی وجود دارند. با گذشت زمان، این زبان به تدریج به زبان نروژی و دیگر زبان‌های منطقه‌ای تکامل یافت.