زبان‌شناسی ساختاری یک شاخه از زبان‌شناسی است که به بررسی ساختار و نظام‌های زبانی می‌پردازد. این رویکرد بر این باور است که زبان یک سیستم پیچیده از نشانه‌ها و قواعد است که باید به‌طور سیستماتیک تحلیل شود. این رشته به‌ویژه به کارهای فردیناند دو سوسور، زبان‌شناس سوئیسی، وابسته است که نظریه‌های بنیادی در مورد زبان و ساختار آن ارائه داد. زبان‌شناسی ساختاری به تحلیل عناصر زبانی مانند صوت‌شناسی، صرف و نحو می‌پردازد و به درک بهتر زبان‌های مختلف کمک می‌کند.