روایت غیرخطی به شیوه‌ای از داستان‌گویی اشاره دارد که در آن ترتیب زمان وقوع رویدادها به صورت غیرمتعارف و غیرخطی ارائه می‌شود. این نوع روایت می‌تواند شامل فلش‌بک‌ها، فلش‌فورواردها و یا تغییرات در زمان و مکان باشد. هدف از این روش ایجاد تنش و جذابیت بیشتر برای مخاطب است. در ادبیات و سینما، روایت غیرخطی به کارگردانان و نویسندگان این امکان را می‌دهد که داستان را از زوایای مختلف بررسی کنند. آثار معروفی مانند فیلم "پالپ فیکشن" و رمان "صد سال تنهایی" نمونه‌هایی از این نوع روایت هستند که به غنای داستان و عمق شخصیت‌ها کمک می‌کنند.