داریوش اول، که به عنوان داریوش بزرگ نیز شناخته می‌شود، یکی از پادشاهان مشهور امپراتوری هخامنشی بود. او از سال ۵۲۲ تا ۴۸۶ قبل از میلاد سلطنت کرد و به خاطر سازماندهی و توسعه امپراتوری‌اش شناخته می‌شود. داریوش اول به ایجاد یک سیستم اداری مؤثر و ساخت جاده‌های مهم، از جمله جاده شاهی، کمک کرد. او همچنین به گسترش زبان فارسی و فرهنگ ایرانی پرداخت و در زمان او، زرتشتی‌گری به عنوان دین رسمی امپراتوری شناخته شد. داریوش اول در نبرد ماراثون نیز نقش داشت و تلاش کرد تا یونانی‌ها را تحت کنترل خود درآورد، اما در این نبرد شکست خورد.