جایگزین‌های پایدار به منابع و روش‌هایی اطلاق می‌شود که به محیط زیست آسیب نمی‌زنند و می‌توانند به طور مداوم استفاده شوند. این جایگزین‌ها شامل انرژی‌های تجدیدپذیر مانند خورشیدی و بادی، مواد طبیعی و بازیافتی، و روش‌های کشاورزی پایدار هستند. هدف این است که نیازهای انسان‌ها را بدون تخریب منابع طبیعی برآورده کنیم. استفاده از جایگزین‌های پایدار می‌تواند به کاهش آلودگی و حفظ تنوع زیستی کمک کند. به عنوان مثال، استفاده از خودروهای الکتریکی به جای خودروهای سوخت فسیلی می‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد. همچنین، انتخاب محصولات محلی و ارگانیک می‌تواند به حمایت از کشاورزی پایدار و کاهش اثرات منفی بر محیط زیست کمک کند.