تحلیل ساختاری یک روش در علوم اجتماعی و انسانی است که به بررسی و تحلیل ساختارهای اجتماعی، فرهنگی و زبانی می‌پردازد. این روش به تحلیل روابط و الگوهای موجود در داده‌ها کمک می‌کند و به پژوهشگران این امکان را می‌دهد که به درک عمیق‌تری از پدیده‌های اجتماعی و فرهنگی دست یابند. در تحلیل ساختاری، معمولاً از نظریه‌های مختلف مانند نظریه سیستم‌ها و نظریه ساختارگرایی استفاده می‌شود. این رویکرد به تحلیل چگونگی تأثیر ساختارها بر رفتارها و تعاملات افراد در جامعه می‌پردازد و می‌تواند در زمینه‌های مختلفی مانند زبان‌شناسی و جامعه‌شناسی کاربرد داشته باشد.