تئاتر مدرن به نوعی از تئاتر اشاره دارد که از اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم آغاز شد. این نوع تئاتر به دنبال شکستن قالب‌های سنتی و ارائه تجربیات جدید به تماشاگران است. سروانتس، استریندبرگ و بکت از جمله نویسندگان مهم این دوره هستند که با آثار خود به تغییرات در فرم و محتوا کمک کردند. در تئاتر مدرن، تأکید بر فردیت و احساسات انسانی بیشتر شده و موضوعات اجتماعی و سیاسی به طور مستقیم مورد بررسی قرار می‌گیرند. این نوع تئاتر معمولاً از تکنیک‌های نوآورانه مانند پرفورمنس آرت و تئاتر تجربی استفاده می‌کند تا تماشاگران را به تفکر وادارد و تجربه‌ای عمیق‌تر از تئاتر را ارائه