بی‌باپ یک سبک موسیقی جاز است که در دهه 1940 میلادی به وجود آمد. این سبک به خاطر سرعت بالا و پیچیدگی‌های هارمونیکش شناخته می‌شود و به عنوان یک تحول در موسیقی جاز از سبک‌های قبلی مانند دیکسیون و اسکات به شمار می‌آید. موسیقیدانانی مانند چک کوری و دیزیز گیلزپی از پیشگامان این سبک هستند. بی‌باپ معمولاً شامل سولوهای طولانی و بداهه‌نوازی‌های پیچیده است که به نوازندگان اجازه می‌دهد تا خلاقیت خود را به نمایش بگذارند. این سبک تأثیر زیادی بر موسیقی جاز و دیگر ژانرها گذاشته است.