امپراتوری سوری، که به عنوان امپراتوری آرامی نیز شناخته می‌شود، در دوران باستان در منطقه‌ای که امروزه شامل سوریه و بخش‌هایی از لبنان و ترکیه است، شکل گرفت. این امپراتوری به دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش، مرکز تجارت و فرهنگ در خاورمیانه بود و تأثیر زیادی بر تمدن‌های همسایه داشت. این امپراتوری در قرن‌های ۱۱ تا ۸ قبل از میلاد به اوج خود رسید و به دلیل زبان و فرهنگ غنی‌اش، به عنوان یکی از مهم‌ترین تمدن‌های باستانی شناخته می‌شود. آرامی‌ها، که ساکنان این امپراتوری بودند، زبان آرامی را توسعه دادند که بعدها به عنوان زبان تجاری و فرهنگی در منطقه استفاده شد.