اقتصاد کلاسیک یک نظریه اقتصادی است که در قرن هجدهم و نوزدهم توسعه یافت. این نظریه بر اساس اصول بازار آزاد و رقابت بنا شده و تأکید دارد که قیمت‌ها و تولیدات به طور طبیعی از طریق عرضه و تقاضا تنظیم می‌شوند. آدام اسمیت، یکی از بنیان‌گذاران این نظریه، مفهوم "دست نامرئی" را معرفی کرد که نشان می‌دهد چگونه منافع فردی می‌تواند به نفع جامعه باشد. در اقتصاد کلاسیک، کار و سرمایه به عنوان عوامل اصلی تولید شناخته می‌شوند. این نظریه همچنین به اهمیت تجارت آزاد و تخصص در افزایش بهره‌وری و رشد اقتصادی تأکید می‌کند. اقتصاددانان کلاسیک معتقدند که دولت باید در امور اقتصادی کمترین دخالت را داشته باشد تا بازارها به طور مؤثر عمل کنند.