ارتباطات ثابت به نوعی از ارتباطات اشاره دارد که در آن دو یا چند نقطه به صورت دائمی و بدون تغییر به هم متصل هستند. این نوع ارتباطات معمولاً در شبکه‌های کامپیوتری و سیستم‌های مخابراتی استفاده می‌شود. به عنوان مثال، کابل‌های فیبر نوری و کابل‌های مسی نمونه‌هایی از ارتباطات ثابت هستند که اطلاعات را به صورت پیوسته منتقل می‌کنند. این نوع ارتباطات معمولاً دارای سرعت و پایداری بالایی هستند و برای انتقال داده‌های بزرگ و حساس مناسب‌اند. در مقابل، ارتباطات بی‌سیم به نوعی از ارتباطات اشاره دارد که در آن اطلاعات بدون نیاز به کابل و از طریق امواج رادیویی منتقل می‌شود. ارتباطات ثابت به دلیل قابلیت اطمینان و کیفیت بالا، در بسیاری از کاربردهای صنعتی و تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرند.