اثر فوتوالکتریک به پدیده‌ای اطلاق می‌شود که در آن نور یا تابش الکترومغناطیسی می‌تواند الکترون‌ها را از سطح یک ماده آزاد کند. این پدیده به‌ویژه در فلزات مشاهده می‌شود و به‌عنوان یک روش برای تولید جریان الکتریکی در دستگاه‌های مختلف مانند سلول‌های خورشیدی استفاده می‌شود. این اثر نخستین بار توسط آلبرت انیشتین در سال 1905 توضیح داده شد و به‌عنوان یکی از دلایل اصلی برای تأسیس نظریه کوانتومی شناخته می‌شود. در این نظریه، نور به‌عنوان ذراتی به نام فوتون‌ها رفتار می‌کند که انرژی کافی برای آزاد کردن الکترون‌ها از سطح ماده را دارند.