Η αραβική ιατρική αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, κυρίως από τον 8ο έως τον 14ο αιώνα. Οι Άραβες ιατροί, όπως ο Αβικέννας και ο Αλ-Ραζί, συνδύασαν γνώσεις από την ελληνική, ρωμαϊκή και περσική ιατρική, δημιουργώντας ένα πλούσιο σώμα γνώσεων. Η αραβική ιατρική εστίασε στη μελέτη της ανατομίας, της φαρμακολογίας και της διαγνωστικής. Οι ιατροί χρησιμοποίησαν παρατηρήσεις και πειραματισμούς για να κατανοήσουν τις ασθένειες και τις θεραπείες, επηρεάζοντας σημαντικά την {ευρωπαϊκή ια