Η Μέση Λατινική είναι η μορφή της λατινικής γλώσσας που χρησιμοποιήθηκε περίπου από τον 3ο έως τον 15ο αιώνα. Αυτή η περίοδος περιλαμβάνει τη μετάβαση από την Κλασική Λατινική στη Νέα Λατινική και χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση διαλέκτων και την επιρροή των τοπικών γλωσσών. Κατά τη διάρκεια της Μέσης Λατινικής, η γλώσσα χρησιμοποιήθηκε ευρέως στη λογοτεχνία, τη θεολογία και την επιστήμη. Σημαντικοί συγγραφείς όπως ο Τόμας Ακινάτης και ο Δάντης συνέβαλαν στη διαμόρφωση αυτής της περιόδου, ενώ η γλώσσα παρέμεινε σημαντική για την εκπαίδευ