Το Ερέβους είναι μια αρχαία ελληνική θεότητα που αντιπροσωπεύει το σκοτάδι και την αβύσσου. Στην ελληνική μυθολογία, θεωρείται ότι είναι ο γιος της Χάους και η προσωποποίηση του σκοτεινού και αόρατου κόσμου που υπάρχει κάτω από τη γη. Ο Ερέβους συχνά συνδέεται με την Περσεφόνη και τον Άδη, καθώς η παρουσία του σχετίζεται με τον κάτω κόσμο. Στην τέχνη και τη λογοτεχνία, απεικονίζεται ως ένα σκοτεινό και μυστηριώδες ον, που συμβολίζει την αβεβαιότητα και τον τρόμο του αγνώστου.