Το "Δόγηδων" αναφέρεται στους ηγέτες της Βενετίας κατά τη διάρκεια της Μεσαιωνικής και Αναγεννησιακής περιόδου. Ο δόγης ήταν ο ανώτατος άρχοντας της πόλης-κράτους και είχε κυρίως συμβολικό ρόλο, αν και διατηρούσε σημαντική πολιτική εξουσία. Η εκλογή του δόγη γινόταν μέσω μιας περίπλοκης διαδικασίας, που περιλάμβανε την ψήφο των ευγενών. Οι δόγηδες ήταν υπεύθυνοι για τη διακυβέρνηση της Βενετίας, την εξωτερική πολιτική και την προστασία των εμπορικών συμφερόντων της πόλης.