Οι "Βάρβαροι" ήταν οι λαοί που ζούσαν εκτός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και θεωρούνταν από τους Ρωμαίους ως μη πολιτισμένοι. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει διάφορες φυλές, όπως οι Γερμανοί, οι Γαλάτες και οι Σκηνίτες, που συχνά επιτίθονταν στα ρωμαϊκά εδάφη. Η έννοια του "Βάρβαρου" εξελίχθηκε με την πάροδο του χρόνου. Στην αρχαία Ελλάδα, ο όρος αναφερόταν σε όσους δεν μιλούσαν ελληνικά και θεωρούνταν ξένοι. Σήμερα, η λέξη χρησιμοποιείται λιγότερο και συχνά έχει ιστορική ή πολιτιστική σημασία.